 Wysłany: Pią 13:42, 26 Sty 2007 Temat postu: |
|
Heh  Cóż mówić, setery to takie "niesfory"  znam jednego anglika i muszę powiedzieć że jest naprawdę szalony |
|
| Wysłany: Pią 13:26, 26 Sty 2007 Temat postu: |
|
| A ja nagielskie lubie najbardziej, swojego czasu ( jakieś 2 lata temu ) opiekowałam się takim przed dwa tygodnie i musze powiedzieć, że ciężko mi go było w ogóle go prowadzić, mało co mi domu nie zdemolował, ale wspomnienia są cudowne, nie wspominając tego, ze uciekł mi na jednym spacerze z 8 razy |
|
| Wysłany: Czw 18:27, 25 Sty 2007 Temat postu: |
|
fajowee  |
|
| Wysłany: Pon 21:02, 22 Sty 2007 Temat postu: |
|
| no racja |
|
| Wysłany: Pon 20:58, 22 Sty 2007 Temat postu: |
|
Ale Angliki tesh są sweet  |
|
| Wysłany: Pon 20:54, 22 Sty 2007 Temat postu: |
|
| piękne są :*:*
ale wole gordony i rudzielce |
|
| Wysłany: Nie 23:26, 21 Sty 2007 Temat postu: |
|
| Uroczy, tylko poprzytulać xD | |
| Wysłany: Nie 14:55, 21 Sty 2007 Temat postu: Seter Angielski |
|
| Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego standardu: 24.06.1987 Przeznaczenie: pies wystawiający Klasyfikacja FCI: Grupa 7 – Wyżły Sekcja 2.2 - Brytyjskie i Irlandzkie Pointery i Setery, Seter. Wymagane próby pracy Wygląd ogólny: pies średniego wzrostu, o wyraźnie zarysowanej sylwetce, eleganckim wyglądzie i ruchach. Zachowanie i temperament: bardzo aktywny, o dużej pasji łowieckiej. Nadzwyczaj przyjacielski i łagodnie usposobiony. Głowa: noszona wysoko, długa i stosunkowo sucha. Mózgowa część czaszki: owalnie sklepiona między uszami, pojemna, guz potyliczny dobrze zaznaczony. Stop: Wyraźny. TWARZOWA CZĘŚĆ CZASZKI: Nos: koloru czarnego lub wątrobianego, stosownie do barwy szaty. Nozdrza szerokie. Kufa: umiarkowanie głęboka i dość tępo zakończona. Jej długość od stopu do czubka nosa powinna być równa długości czaszki od guza potylicznego do oczu. Wargi: niezbyt obwisłe Szczęki/uzębienie: szczęki mocne, prawie jednakowej długości, o idealnym, regularnym i kompletnym zgryzie nożycowym tj. siekacze górne powinny ściśle pokrywać siekacze dolne. Zęby osadzone prostopadle do szczęk. Pożądane kompletne uzębienie. Oczy: lśniące, o łagodnym i wyrazistym spojrzeniu. Koloru od ciemnoorzechowego do ciemnobrązowego, im ciemniejsze tym lepiej. Jaśniejsze oczy dopuszczalne jedynie u osobników o umaszczeniu liver belton. W kształcie owalne i nie wyłupiaste. Uszy: umiarkowanej długości, nisko osadzone, zwisające wdzięczną fałdą ściśle przy policzkach. Końce uszu aksamitne, część górna pokryta delikatnym, jedwabistym włosem. Szyja: raczej długa, dobrze umięśniona i sucha, łagodnie wygięta w karku, o eleganckim zarysie, bez zwisającego podgardla. Połączenie z głową powinno być wyraźnie zarysowane. TUŁÓW: umiarkowanej długości. Grzbiet: krótki i poziomy. Lędźwie: szerokie, lekko wysklepione, mocne i dobrze umięśnione. Klatka piersiowa: o dobrym przedpiersiu, odpowiednio głęboka i szeroka między łopatkami. Żebra dobrze wysklepione, ostatnie zachodzące daleko ku tyłowi. Ogon: osadzony prawie na poziomie linii grzbietu, umiarkowanej długości, nie sięgający poniżej stawu skokowego, ani zadarty w górę ani węzłowato zakręcony. Powinien być lekko wygięty lub szablasty, lecz bez tendencji do zakręcenia ku górze. Włosy na ogonie zwisają w długich, powiewnych kosmykach. Pióro zaczyna się nieco poniżej nasady ogona i wydłuża ku jego środkowi, a następnie skraca w kierunku końca. Włos długi, lśniący, miękki i jedwabisty, falisty, lecz nie kędzierzawy. Ogon noszony żywo, w poziomie, nie wyżej linii grzbietu. KOŃCZYNY: KOŃCZYNY PRZEDNIE: Łopatki: długie i ustawione skośnie ku tyłowi. Łokcie: nisko osadzone, przylegające do tułowia. Podramiona: proste, dobrze umięśnione, z zaokrągloną kością. Śródręcze: krótkie, mocne, o okrągłej kości. KOŃCZYNY TYLNE: długie od biodra do stawu skokowego, dobrze umięśnione, wraz z podudziem. Uda: długie. Stawy kolanowe: dobrze kątowane. Stawy skokowe: nisko opuszczone, ustawione prostopadle, ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Stopy: o mocnych opuszkach, zwarte, ze ściśle przylegającymi, dobrze wysklepionymi palcami, dobrze chronionymi przez obfity włos pomiędzy nimi. Ruch: swobodny i wdzięczny, sugerujący szybkość i wytrzymałość. Swobodna praca stawu skokowego, wskazująca na silną akcję kończyn tylnych. Stawy: biodrowy, kolanowy i skokowy, oglądane z tyłu tworzą jedną linię. Głowa noszona w sposób naturalny wysoko. SZATA: Włos: z tyłu głowy, na wysokości uszu, lekko falisty lecz nie kędzierzawy, długi i falisty, podobnie jak reszta szaty. Obfite frędzle na przednich i tylnych nogach sięgające do łap. Umaszczenie: czarno-białe (blue belton), pomarańczowo - białe (orange - belton), cytrynowo - białe (lemon - belton), wątrobiano - białe (liver - belton) lub tricolor, tzn. blue belton z podpalaniem lub liver - belton z podpalaniem. Preferowane są osobniki bez dużych barwnych łat na ciele, ale drobno cętkowane. Wzrost: Wysokość w kłębie: psy: 65 – 68 cm (25,5 ins – 27 ins) suki: 61 – 65 cm (24 ins – 25,5 ins) UWAGA KOMITETU STANDARDU: "Belton" jest zwyczajowym terminem opisującym charakterystyczne cętkowanie szaty setera angielskiego. Belton jest wsią w Northumberlad, a termin ten został rozpowszechniony dzięki książce o Seterach Angielskich autorstwa Edwarda Laveracka, który użył go tam po raz pierwszy. Hodowca ten miał przemożny wpływ na obecny wygląd rasy. Wady: Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia odchylenia. Uwaga: Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone całkowicie w worku mosznowym. Źródło: http://4lapy.pl/rasy/ 
Zdjęcia pochodzą ze strony: http://franciszkanski.folwark.w.interia.pl/ |
|