 Wysłany: Śro 18:23, 24 Sty 2007 Temat postu: |
|
| ja nie.. wilczaki sa jakies takie mniejsze... moglabym pomylic psa rasy saarlos wolfhond... | |
| Wysłany: Pią 23:45, 19 Sty 2007 Temat postu: |
|
Czy ja wiem czy bym nie pomyliła? Jakby tak biegała sobie wataha czechosłowackich wilczaków . . . to nie wiem  |
|
| Wysłany: Czw 12:59, 18 Sty 2007 Temat postu: |
|
mnie też  Ale je uwielbiam, superaśśśne :* ohhh... i ten charakter :* i dlaczego je mylą z wilkami? to charakterystyczna rasa mimo wszystko :] ja bym zadnego psa z wilkiem nie pomyliła  nawet, jesli by biegal sam po lesie :] a wy? |
|
| Wysłany: Śro 20:16, 17 Sty 2007 Temat postu: |
|
No to rzeczywiście mnie zaskoczyłaś  |
|
| Wysłany: Śro 19:18, 17 Sty 2007 Temat postu: |
|
| piękne są
ale was zaskocze 
jeśli chodzi o tą grupe to ja wole haszczaki...nie wiem czemu... niby miśki puchate lepsze, ale husky mi jakoś bardziej pasują |
|
| Wysłany: Śro 12:43, 17 Sty 2007 Temat postu: |
|
| aha, no widzicie jak dla mnie to są fajnee, i rzeczywiście zgadzam sie z olą: wolę malamutki niż husky |
|
| Wysłany: Wto 21:40, 16 Sty 2007 Temat postu: |
|
| A mnie nie podchodzą |
|
| Wysłany: Wto 14:45, 16 Sty 2007 Temat postu: |
|
| Są superr , ale wole husky. | |
| Wysłany: Wto 14:27, 16 Sty 2007 Temat postu: |
|
Kiedyś moja ulubiona rasa Są wg mnie lepsze od Husky, bo są masywniejsze i sa bardziej puchate, takie sweet miśki  |
|
| Wysłany: Wto 14:20, 16 Sty 2007 Temat postu: Alaskan malamute |
|
| Rys historyczny
Pierwotnie hodowany jako pies pociągowy - sleddog; nazwa pochodzi od plemienia Mahlemiute, żyjącego na wyżynach zachodniej Alaski; rodzime psy prawdopodobnie były krzyżowane z większymi psami osadników przybyłych w czasie "gorączki złota" aby je powiększyć. Celem pozyskania psów do uciągu dużych ładunków. Ostatnie badania DNA potwierdzają, iż jest to jedna ze starszych ras [1]. Malamuty prawie nie zmieniły swojego wyglądu i charakteru. Wygląd Budowa: Zwarta (kompaktowa); mocny kościec. Głowa i czaszka: Głowa jest szeroka i mocna szczególnie w porównaniu z innymi rasami prymitywnymi, ale powinna być proporcjonalna w stosunku do tułowia. Czaszka między uszami jest szeroka, stopniowo zwężająca się w kierunku oczu. Między uszami powierzchnia czaszki zaokrąglona, wysklepienie czaszki zmniejsza się w kierunku oczu, ale dochodzi aż do policzków, które pozostają płaskie. Lekko zaznaczona bruzda między oczami. Linie czaszki i kufy lekko rozbieżne (linia kufy opada lekko w dół). Kufa: Kufa mocna, bardzo lekko zwężająca się w kierunku nosa, głęboka. Kufa powinna być duża, ale nie za szeroka, proporcjonalna do wielkości czaszki. Wargi ściśle przylegające, nos czarny obie szczęki mocne szerokie. Uzębienie: Zgryz nożycowy. Oczy: Brązowe, w kształcie migdała, średniej wielkości, osadzone skośnie. Preferowane są ciemne oczy. Niebieskie oczy są wadą dyskwalifikująca. Uszy: Uszy średniej wielkości, stojące. Małżowiny mają trójkątny kształt, lekko zaokrąglone na czubkach. Osadzone są dość szeroko na brzegach czaszki. Dolna część ucha powinna łączyć się z czaszką na linii wewnętrznych kącików oczu. Uszy skierowane do przodu, gdy pies jest czymś zainteresowany nachylone lekko do przodu; gdy pies jest czymś zajęty uszy często składa do tyłu. Szyja:Szyja powinna być mocna, średnio wysklepiona, łukowata. Łopatki i kończyny: przednie Łopatki średnioskośne, kończyny przednie o mocnej kości, umięśnione, proste aż do nadgarstków, które są krótkie i mocne, prawie pionowe gdy patrzymy z profilu. Kończyny Alaskana Malamuta są silne. Kończyny tylne: Kolana średnio głęboko ukątowane, stawy skokowe mocne i szerokie, średnio głęboko ukątowane, w ruchu poruszają się w tej samej linii co kończyny przednie, nie za szeroko, ani nie za wąsko. Wilcze pazury na tylnich kończynach są nie pożądane i usuwa się je zaraz po urodzeniu. Klatka piersiowa Klatka piersiowa powinna być mocna i głęboka, tułów mocny, zwarty, ale o niezbyt krótkim zadzie. Stopy zwarte, głębokie, o mocnych poduszkach, dostosowane do pokonywania ogromnych przestrzeni po śniegu. Grzbiet: Grzbiet powinien być prosty i lekko opadający w kierunku bioder. Lędźwie: Lędźwie mocno umięśnione, niezbyt krótkie gdyż miałoby to negatywny wpływ na swobodę ruchu. Ogon: Średnio wysoko osadzony "wychodzący" bezpośrednio z linii grzbietu, obficie owłosiony i noszony nad grzbietem. W spoczynku ogon leży swobodnie na grzbiecie. Może być także pokryty krótszym włosiem i noszony jak lisia kita. Szata i umaszczenie * Szata jest gęsta, z grubym podszerstkiem, nieco bardziej szorstka niż u Syberian Husky. * Umaszczenie występuje w odcieniach szarego i białego, sobolowo-białego, czarno-białego, wilczasto-białego, czerwono-białego albo czysto białego. Zachowanie i charakter Mają opinię przyjacielskich, jednakże maszerzy często mają kłopoty z ich gotowością do bójek z innymi psami. Lubią dzieci oraz są życzliwe w stosunku do obcych. Posiada silne poczucie hierarchii w stadzie i związane z tym skłonności do prób dominacji członków rodziny. Malamuty są psami przyzwyczajonymi do niskich temperatur i ciągłej pracy, potrzebują odpowiedniego zajęcia w postaci np. zawodów z odpowiednio ciężkim uciągiem. Użytkowość Chociaż używane są jeszcze jako psy pociągowe (głównie dla rekreacji i w sportach zaprzęgowych), najczęściej Malamuty utrzymywane są dzisiaj jako psy rodzinne oraz reprezentacyjne. Nie spełniają się jako psy stróżujące. W zaprzęgu nie nadają się do biegów sprinterskich, znacznie lepiej sprawdzają się na długich dystansach. Znakomicie radzą sobie z uciągiem znacznych ładunków (nazywane "lokomotywami północy"). Rekordowy uciąg jednego Malamuta to ponad 4300 kg. Zawody te organizowane są na dystansie 30 m, z wózkiem na szynach załadowanym najczęściej klocami z ołowia. Zdrowie i pielęgnacja Choroby stosunkowo często występujące u tej rasy to: dysplazja stawów biodrowych, inherited polyneuropathy, częste u ras północnych problemy z oczami (zwłaszcza katarakta, PPM, distichiasis). Gęsta sierść czyni Malamuty wrażliwe na upały, jednak są przystosowane do życia w temp. +30 jak i -30, potrzebują w upalne dni więcej wody, niż psy innych ras oraz możliwości schronienia się w cieniu. W czasie linienia istnieje potrzeba częstszego wyczesywania martwego włosa (podszerstka) gęstym grzebieniem. Wymaga codziennego zaspokojenia swoich dużych potrzeb ruchowo-pociągowych na świeżym powietrzu. Najlepiej jeśli pies ma okazję brać udział w psich sportach tj.: wyścigi zaprzęgów. 
Źródło: pl.wikipedia.org --------------------------------------------------------- Piiiiękna rasa! ulubiony szpic a wam jak sie podoba? |
|