landseery :]

marymek

no to jeszcze landseery Very Happy

KRAJ POCHODZENIA: Niemcy/Szwajcaria.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 24. 08. 1960.

PRZEZNACZENIE: Pies stróżujący i towarzyszący.

KLASYFIKACJA FCI: Grupa II - Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 2. 2 Molosy, typ górski.
Nie podlegają próbom pracy.

WRAŻENIE OGÓLNE: Landseer powinien sprawiać wrażenie dużego, silnego, harmonijnie zbudowanego psa. Bardziej wysokonożny niż czarny nowofundland. Dotyczy to szczególnie samców.

GŁOWA: Skóra na głowie bez fałd, głowa pokryta delikatnym i krótkim włosem, wymodelowana, szlachetna w wyrazie.

MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: Szeroka i masywna. Potylica dobrze rozwinięta. Stop: Wyraźny, ale nie tak ostro zaznaczony jak u bernardyna.

TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Czarno pigmentowany.
Kufa: Mierzona od nasady długość odpowiada jej głębokości. Fafle: Suche, czarno pigmentowane; możliwie przylegające bez tendencji do ślinienia, górne fafle powinny lekko przykrywać dolne. Policzki: Umiarkowanie rozwinięte przechodzą łagodnym łukiem w kufę.
Szczęki/Zgryz/Zęby: Zgryz nożycowy.
Oczy: Średniej wielkości, umiarkowanie głęboko osadzone, brązowe do ciemnobrązowych, jasnobrązowe tolerowane; o przyjaznym wyrazie; w kształcie migdała; niewidoczna trzecia powieka. Oczy wybitnie jasne (koloru siarki lub szarożółte) są wadliwe, również oczy rozstawione wąsko.
Uszy: Średniej wielkości, powinny sięgać do wewnętrznego kącika oka, trójkątne koniuszki lekko zaokrąglone. Uszy osadzone wysoko, ale niezbyt daleko w tyle, przylegające gładko i ściśle do głowy; pokryte krótkim delikatnym włosem, dłuższe frędzle tylko na tylnej części nasady ucha.

SZYJA: Szyja, w przekroju nie całkiem okrągła, raczej lekko owalna od umięśnionej i o szerokim karku partii barkowo- piersiowej stopniowo zwęża się w kierunku głowy. Przy harmonijnej budowie długość jej od potylicy do kłębu powinna wynosić około do 4/5 długości głowy mierzonej od czubka nosa. Niepożądany wyraźny łałok i fałdy na szyi.

TUŁÓW: Długość tułowia od kłębu do nasady ogona odpowiada mniej więcej podwójnej długości głowy. Od łopatek do zadu szeroki i mocny.
Grzbiet: Sprężysty, prosty.
Lędźwie: Muskularne.
Zad: Szeroki, zaokrąglony dzięki dobremu umięśnieniu.
Klatka piersiowa: Między bardzo muskularnymi łopatkami głęboka i szeroka pierś, o odpowiednio silnym wysklepieniu żeber.
Brzuch: Słabo podciągnięty. Między brzuchem a lędźwiami powinno być wyraźnie widoczne płaskie wgłębienie okolic słabizny. Słaby grzbiet, grzbiet łękowaty, słabe lędźwie, za krótkie ostatnie żebra jak również bardzo podciągnięty brzuch są wadą.

OGON: Mocny, sięgający najwyżej trochę poniżej stawu skokowego, pokryty bardzo gęstym obfitym włosem który nie tworzy jednak pióra. W pozycji spoczynkowej ogon stojącego psa powinien zwisać swobodnie, ewentualnie z lekko zagiętym końcem do góry. W stanie podniecenia i w ruchu ogon noszony jest prosto i lekko wygięty przy końcu do góry. Ogon załamany lub zawinięty powyżej linii grzbietu jest wadą.

KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Mocne mięśnie pokrywają łopatkę i ramię o silnym kośćcu, do którego pod odpowiednim kątem dołączone są potężne kości z przodu oglądanej całkowicie prostej i dobrze umięśnionej kończyny, pokrytej do stawu nadgarstka umiarkowanie długim włosem.
Łokcie: Przylegające do dolnej krawędzi najniższej części klatki piersiowej, ustawione dość wysoko i skierowane do tyłu.
KOŃCZYNY TYLNE: Powinny być silne, swobodne w ruchu, o silnym kośćcu. Winny być silnie umięśnione. Umiarkowanie owłosione.
Uda: Szczególnie szerokie.
Wilcze pazury: Są wadą i należy je usunąć zaraz po urodzeniu. Wadą jest też krowia postawa i niedostateczne kątowanie.
ŁAPY: Duże i dobrze ukształtowane, tak zwane kocie. Niepożądane są łapy mało zwarte lub skierowane na zewnątrz. Palce powinny być połączone mocną błoną pławną.
CHODY: Ruch psa o muskularnych kończynach powinien być lekko posuwisty i energiczny.

SZATA
WŁOS: Z wyjątkiem głowy włos długi i gesty. W dotyku delikatny. Miedzy włosem okrywowym przebija podszerstek, ale nie tak gesty jak u czarnych nowofundlandów. Dopuszczalny lekko falisty włos okrywowy na grzbiecie i udach. Szata zaczesana pod włos powinna wracać do naturalnego położenia.

MAŚĆ: Wyraźna biel o rozrzuconych czarnych łatach na tułowiu i zadzie. Szyja, przedpiersie, brzuch, nogi i ogon powinny być białe. Głowa czarna. Wysoce pożądane w hodowli są białe symetryczne znaczenia na kufie z zachodzącą na czoło niezbyt szeroką strzałką. Występujące czarne cętki na białym tle nie są jeszcze wadą, ale należy unikać ich w hodowli.

WYMIARY: Wysokość w kłębie landseera może się wahać:
U psów przeciętnie między 72 a 80 cm
U suk przeciętnie między 67 a 72 cm.
Tolerowane są niewielkie odchylenia od podanych parametrów.

WADY: Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.

UWAGA: Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.

no i jak?
landseery to jedna z moich ukochanych ras Razz

seterka

O rany jaka straszna różnica między landsereem, a bernusiem Very Happy

Ja i tak wolę niuffki od landserów =]

marymek

no różnica ogromna Very Happy

ja też wole niuffy czarne, ale landseery i tak są kochane ;*

Ewka

Nie, ja jednak wole landy Smile

Ale bernusie ponad wszystko!

marymek

to ja mam jeszcze kilka fotecek Razz

seterka

O dżyzyz one sa piękne, chyba się w nich zakochuje Smile

marymek

brawo seterka Razz

ja siem już w nich zakochałam Cool

takie śliczne i słodkie olbrzymy Cool

Ewka

Hehe

po bernusiach moja ukochana rasa. Zrobie o nich prezentację Smile

Powtarzam, ze kocham WSZYSTKIE DUZE MISIE z II gr. FCI Smile

Karolina

Śliczne misie Smile

Bernuś to przy nim maluch Wink

Uwielbiam długowłose psiaki

Ewka

ale i tak bernul jest zaliczany do ras ogromnych, nie (według powszechnego mniemania) do dużych Wink

EveL

Ewka

tak, ale w PP pisało że berneńczyk jest rasą ogromną a w dowodzie osobistym "pies wiecej niż średni)... ogólniej mówiąc jesli by byly rasy duze i małe no to wiadomo ze duży... wyjątkowo duży...

EveL

Nie możesz się kierować tym co pisało w jednej gazecie, zdania są różne. Dla mnie berneńczyk będzie rasą dużą, a np. landseer czy bernardyn ogromną Smile

Ewka

Też tak mi sie wydawało... może jak zdobęde tą encyklopedie psów rasowych to się dowiem tak na serio...

marymek